28 niedziela zwykła rok a

Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela. Powróć, Boże Zastępów, *. wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *. latorośl, którą umocniłeś dla siebie. Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela. Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *. daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili. 28. niedziela zwykŁa (rok c) adoracje: 1. niedziela paŹdziernika; 27. niedziela zwykŁa (rok c) 26. niedziela zwykŁa (rok c) 25. niedziela zwykŁa (rok c) 24. niedziela zwykŁa (rok c) 23. niedziela zwykŁa (rok c) adoracje: 1. niedziela wrzeŚnia; rozpoczĘcie roku szkolnego; 22. niedziela zwykŁa (rok c) 21. niedziela zwykŁa (rok c Niedziela - Bracia z Zakonu Rycerzy Św. Jana Pawła II W Głobikówce nabożeństwa różańcowe codziennie o godz. 15.30 i Msza Święta. W piątek spotkanie Rycerzy Zakonu Św. Jana Pawła II na plebani po Mszy Świętej. Przyszła niedziela to NIEDZIELA MISYJNA, w tym dniu wspieramy duchowo i materialnie Dzieło Misyjne Kościoła. Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian. Bracia: Chrystus umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść 2014-10-12 28 Niedziela zwykła Rok A (5 400, 23 min. 36 sek.) * czytania; 2014-10-05 27 Niedziela zwykła Rok A (4 970, 21 min. 43 sek.) * czytania (Mt 21,33-43) 2014-09-28 26 Niedziela zwykła Rok A (5 040, 22 min. 3 sek.) * czytania (Mt 21,28-32) 2014-09-21 25 Niedziela zwykła Rok A (4 700, 20 min. 32 sek.) * czytania (Mt 20,1-16a) naskah drama sunda 7 orang tentang kehidupan remaja. O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego. Bogactwo zabezpiecza na przyszłość? No, może trochę. Ale przed większością niebezpieczeństw nas nie uchroni. Jedz, pij używaj, bo masz pełne spichlerze i o nic nie musisz się martwić? Krótkowzroczność. Historia pokazuje, że wiele takich zabezpieczeń w parę chwil legło w gruzach, gdy przyszło zagrożenie, przed którym bogactwo uchronić nie mogło... Między innymi o tym w kolejnym odcinku cyklu Od słowa do Słowa. Portal 96 Od słowa do Słowa 18 niedziela zwykła C DODANE AKTUALIZACJA Dziś 10:07 DODANE AKTUALIZACJA Dziś 10:02 «« | « | 1 | » | »» HOMILIA W DWUDZIESTA SZÓSTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU A. TEMAT HOMILII: ZMIANA SERCA AUTOR: ks. Gerald M. Musa HOMILIA: Jaka jest Twoja opinia? Czy zmiana od złego do dobrego jest lepsza niż zmiana z lepszego na gorsze? Oto opinia proroka Ezechiela na ten temat: Kiedy ktoś cnotliwy odwraca się od cnoty, by popełnić nieprawość i umiera, to z powodu nieprawości, którą popełnił, musi umrzeć. Ale jeśli odwróci się od zła, które popełnił, postępuje słusznie i sprawiedliwie, zachowa swoje życie (por. Ezechiel 18:25-28). Jezus rozpoczął historię, pytając kapłanów i starszych ludu: „Jaka jest twoja opinia? Opowiada historię mężczyzny, który miał dwóch synów. Mężczyzna powiedział do pierwszego: „Synu, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Syn odpowiedział: „Nie zrobię tego. Mężczyzna przyszedł do drugiego syna i wydał to samo polecenie. Ten syn odpowiedział: „Tak, proszę pana”, ale nie poszedł. Później pierwszy, który mówi, że nie pójdzie, zmienił zdanie i poszedł. Na koniec Jezus zapytał: „Który z tych dwóch wykonał wolę jego ojca?” (Matthew 21: 28-32). Jedną wspólną cechą synów jest to, że obaj zmieniali zdanie na różnych etapach, więc obaj synowie byli źli, ponieważ żaden z nich nie dał doskonałej odpowiedzi ojcu. Jeden zmienił zdanie na lepsze, a drugi na gorsze. Jednak to, co sprawiło, że jeden był lepszy od drugiego, to fakt, że ostatecznie spełnił wolę ojca. Interesujące w tej przypowieści jest również to, jak ojciec uczył synów, nie wykręcając im rąk ani nie zmuszając ich do robienia tego, co powiedział. Dał im wolność wyboru. Ta historia ma głęboki sens. Jezus opowiedział tę przypowieść, aby opisać dwie główne reakcje na głoszoną przez niego dobrą nowinę. Pierwszy zły syn reprezentuje prostytutki, poborców podatkowych i jawnych grzeszników, którzy początkowo odrzucili Boga swoimi czynami, ale ostatecznie uznali swoją grzeszność i doświadczyli nawrócenia. Wybitnymi grzesznikami w Nowym Testamencie byli Maria Magdalena, złodziejka na krzyżu, Zacheusz, Lewi, Samarytanka itd. Grzesznicy ci zmienili się z gorszych warunków życia i przyjęli lepszą, bogatszą i głębszą relację ze Zbawicielem. Drugi zły syn reprezentuje faryzeuszy, którzy powiedzieli tak Bogu tylko ustami, a nie czynami. Jezus zauważa, że ​​ci, którzy w niego wierzyli, byli w większości zwykłymi ludźmi, ale elity religijne były tak pełne dumy i odmówiły zmiany zdania na lepsze. Utknęli i byli zafiksowani w swojej wiedzy. Jezus nie tylko głosił o zmianie, ale był doskonałym przykładem zmiany. Przekształcił się i głosił o przemianie. Apostoł Paweł pisał do Filipian o tym, jak sam Chrystus przeszedł radykalną przemianę, kiedy „ogołocił samego siebie, przybierając postać niewolnika, stając się podobnym do ludzi” (Flp 2, 7). Paweł oczekuje, że Filipianie nauczą się pokory Chrystusa i przyjmą zmianę serca. Z pewnością zmiana nie jest łatwa, a zmiana jest jeszcze trudniejsza, jeśli chodzi o zmianę nawyków i stylu życia. Mówią, że stare nawyki umierają ciężko i dlatego św. Augustyn miał trudności ze zmianą całego swojego stylu życia po nawróceniu. Szczerze się modlił: „Boże uczyń mnie czystym, ale jeszcze nie”. Lepszy syn z przypowieści pokazuje, jak ludzie reagują na zmiany. Pierwszą reakcją jest sprzeciw wobec zmiany, a drugą refleksyjną, czyli akceptacją zmiany. Proces zmian Izaaka Newtona doskonale opisuje pierwsza zasada ruchu, gdy mówi: „Wszystko trwa w stanie spoczynku, dopóki nie zostanie zmuszone do zmiany przez siły na niego działające. Zmiana następuje, kiedy zaczynamy inaczej patrzeć na siebie, kiedy zmienia się nasz światopogląd; kiedy zmieniają się nasze wzorce myślenia i zaczynamy zmieniać nasze opinie; kiedy zaczynamy postrzegać innych ludzi w innym świetle i kiedy rzeczy, które mają mniejsze znaczenie, zaczynają mieć większe znaczenie lub kiedy rzeczy, które mają większe znaczenie, zaczynają mieć mniejsze znaczenie. Nawrócenie jest pozytywną zmianą, która polega na odwróceniu się od zła i niegodziwości i zwróceniu się ku Bogu. Moim zdaniem zmianę umysłu mierzy się zmianą serca. Zmiana umysłu polega na dokonaniu decydującej zmiany; zmiana sposobu myślenia i to właśnie św. Paweł nazywa „odnową umysłu” (Rzymian 12:2). Zmiana serca to zmiana uczuć, przekierowanie miłości, zachowania i postawy. Jezus mówi: „Gdzie jest twój skarb, tam będzie i twoje serce” (Matthew 6: 21). Jedna rzecz, która jest zawsze stała, to zmiana. Każdego dnia zmieniamy się na lepsze lub gorsze, postępujemy lub cofamy. Niektórzy z nas powstają i upadają, inni upadają i wznoszą się; jeszcze inni wznoszą się, upadają i znów wznoszą się. Zawsze zastanawiam się nad czynnikami, które motywują nas do zmiany? Mądrzy ludzie mówią, że nic nie poprawia twoich umiejętności jazdy niż wtedy, gdy nagle odkrywasz, że twoje prawo jazdy wygasło. Dramatyczne doświadczenie lub dojrzałość w naszym życiu może przynieść pewną zmianę, ale są też małe rzeczy, które mogą wywołać niezwykłą zmianę w naszym życiu: słowo zachęty od kogoś; piosenka przyprawiająca nas o gęsią skórkę; prosta modlitwa przyjaciela, która podnosi i ożywia naszego ducha; doświadczenie głębokiej miłości. Św. Augustyn wierzy, że pokora jest kluczowym czynnikiem pozytywnej zmiany i tak mówi, to pycha zmieniła aniołów w diabły; to pokora czyni ludzi aniołami. Tradycyjna mądrość głosi, że niektórzy ludzie zmienią się, gdy zobaczą światło. Inni zmieniają się tylko wtedy, gdy czują ciepło. --------------- 26 Niedziela Roku A; Ezechiela 18:25-28; Filipian 2:1-11; Matthew 21: 28-32 Drogi przyjacielu w Chrystusie, potrzebujemy 1500 dolarów, aby zepsuć nasz rachunek. Pamiętaj, że możesz przekazać darowiznę już od 5 USD. Możesz być naszym zbawicielem w tym krytycznym czasie. Wypełnij poniższy formularz, aby bezpiecznie przekazać darowiznę w ciągu jednej minuty>>>> tagi: Katolikiem na całe życie, Homilie katolickie na całe życie, Homilie katolickie, zmiana zdania, Ks. Gerald Musa, homilia ks. Geralda Musa, HOMILIA NA NIEDZIELĘ 1 października 2017, HOMILIA W 26 NIEDZIELĘ ZWYCZAJNĄ ROKU A, HOMILIA NA XXVI NIEDZIELĘ ZWYCZAJNĄ Rok A, przypowieść o dwóch synach, Niedzielna Ewangelia, niedzielne homilie Kontynuuj czytanie Skip to content W tym tygodniu w liturgii wspominamy: w poniedziałek – Św. Jakuba, Apostoła; we wtorek – Św. Joachima i Annę, Rodziców NMP, w piątek – Św.: Martę, Marię i Łazarza. Dzisiaj po każdej Mszy św. na parkingu przed Urzędem Miasta oraz na parkingu przed plebanią, dokonamy poświęcenia samochodów oraz wszelkich pojazdów mechanicznych. Każdy otrzyma pamiątkę. Natomiast złożone ofiary, przeznaczymy na wsparcie zakupu środków transportu dla misjonarzy, aby ułatwić im dotarcie z Dobrą Nowiną do ludzi zamieszkałych na terenach misyjnych. Od 16 sierpnia rozpoczynamy zapisy na tegoroczną Pieszą Pielgrzymkę z naszego miasta na Jasną Górę. Pielgrzymka wyruszy 21 sierpnia, aby po czterech dniach dojść do Częstochowy. Osoby chętne do pomocy w przygotowaniach pielgrzymki, proszone są o zgłaszanie się do księży. Szczegóły wkrótce. Zapraszamy. W czasie wakacji po każdej Mszy św., można w zakrystii zamówić Msze św. Na stoliku pod chórem wyłożone są papierowe torebki z napisem – „Tornister pełen uśmiechów. Wyprawka szkolna”. Prosimy o pomoc chętnych parafian w zakupie przyborów szkolnych, które wypisane są na torebkach. W tym roku zebrane przybory szkolne przekażemy dla dzieci z terenu Archidiecezji Łódzkiej. Rodziny, którym trudno ze względu na sytuację finansową, wyposażyć dzieci do szkoły, proszone są o zgłaszanie się w zakrystii bądź w kancelarii. Ofiarowane przybory szkolne, można przynosić do zakrystii lub kancelarii, do niedzieli 21 sierpnia. W poniedziałek, 1 sierpnia będziemy obchodzić 78 – mą rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Zapraszamy na Msze św. o godz. 1800 w intencji poległych w obronie Warszawy oraz w intencji pokoju. Po Mszy św. złożenie kwiatów przed kościołem. W dniach 31 stycznia – 10 lutego 2023 r. organizowana jest przez księży z naszej Archidiecezji pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej w Gwadelupe w Meksyku. Ulotki z informacją o pielgrzymce w zakrystii. Bardzo dziękujemy naszym parafianom oraz mieszkającym na plebani paniom z Ukrainy, za pomoc w sprzątaniu kościoła w każdy piątek. Prosimy o pomoc w najbliższy piątek o godz. 1900. Zachęcamy do kupna prasy katolickiej: Tygodnik IDZIEMY. Tygodnik NIEDZIELA – z ciekawym artykułem o poszanowaniu dla ludzi starszych pt. „Usłyszeć mądrość”. Tygodnik GOŚĆ NIEDZIELNY o zbliżającej się pielgrzymce papieża Franciszka do Kanady oraz przepisy kulinarne. PRZEWODNIK KATOLICKI. Bóg zapłać za złożone bezimienne ofiary do puszek pod chórem oraz wpłacone na konto parafii, z przeznaczeniem na remont starszej części kościoła. W ostatnim czasie odeszli od nas śp.: + Teresa Westwal, + Stanisław Krzyżanowski, + Helena Cichocka, + Krzysztof Bugajny, + Jan Stasiak, + Zdzisław Cichuta. Otoczmy ich modlitwą. Każdy człowiek chce być szczęśliwy. To pragnienie szczęścia pobudza naszą wyobraźnię, zachęca do wysiłku i dążenia do upragnionego celu. I pomimo dotarcia do jakiejś mety, ciągle jes­teśmy nie nasyceni, ciągle niezadowoleni w pełni. Ludzkie pragnienie może zaspokoić tylko Bóg. To On wyprawia ucztę, na którą zaprasza człowieka. I jakże często zaproszony odmawia wzięcia udziału w uczcie... „Król posłał swoje sługi, żeby zapro­szonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść” (Mt 22,3). W opowieści Chrystusa istnieje dziwny paradoks: władca, ażeby sprawić przyjemność swoim poddanym, chce zaprosić ich na ucztę, ale oni odrzucają zaproszenie. Wobec takiego afrontu władca jest zagniewany na zaproszonych i zaprasza innych, przypadkowych ludzi. Sami dobrze wiemy jak to miło być zaproszonym na przyjęcie, móc razem bawić się. Czujemy się zaszczyceni, gdy ktoś nas dos­trzeże, zaproponuje uczestnictwo we wspólnym spotkaniu. Kiedy sami przygotujemy spotkanie towarzyskie, gdy włożymy wiele wysiłku na organizację takiej czy innej uroczystości i gdy zapro­szona osoba z jakiegoś błahego powodu nie przychodzi, wówczas czujemy się zlekceważeni, upokorzeni. Zaiste, trafna była przypo­wieść Jezusa: została tu ukazana postawa Boga, który zaprasza każdego człowieka do współpracy, do radości z darów, zaś ten sam człowiek odrzuca Boże zaproszenie, wybiera coś, co ma niewspół­miernie mniejszą wartość. Podobnie jak Naród Wybrany, również i my w miejsce proponowanego zbawienia, obcowania z Bogiem, wychodzenia z niewoli grzechu, wybieramy przysłowiowy "czosnek i cebulę". Codzienne zajęcia, prowadzone interesy, praca, handel i inne sprawy są ważniejsze niż chwila poświęcona Bogu. Lepsze jest własne rozeznanie dobra i zła, lepiej demokratycznie decy­dować, co jest wartością a co nią nie jest. I tak powoli zabija się proroków prawdy i sprawiedliwości, poczucie zła, prawdy, po­czucie zwykłej uczciwości i sprawiedliwości. Jest takie stare opowiadanie, w którym pewien książę za­prosił ludzi z całej okolicy na ucztę do swego zamku. Ponieważ nie był nazbyt bogaty, więc zaproponował, aby każdy z zaproszonych przyniósł nieco wina. To wino wlałoby się do wielkiej kadzi i wów­czas starczyłoby go dla wszystkich. Jeden z zaproszonych myśląc, że nikt tego nie odczuje jeśli przyniesie litr wody, i ta zostanie zmieszana z resztą wina, postanowił oszukać gospodarza. Po­dobnie postąpili pozostali zaproszeni. Jakże wielkie było zdzi­wienie obecnych, gdy okazało się, że wszyscy mieli do picia wodę! Każde "kombinowanie", każda nieuczciwość, odrzucenie współ­pracy z Bogiem przynosi podobne konsekwencje. Szukanie szczę­ścia poza Bogiem jest iluzją, mirażem. W przypowieści Chrystusowej w miejsce gości, którzy po­gardzili królem, zgromadzono osoby przypadkowe, jakiekolwiek znaleziono w okolicy. Istotą opowieści Jezusa jest pouczenie, iż miejsce Izraela, który wzgardził wezwaniem Bożym, zajmą w wiecznym królestwie inni. Tak też faktycznie się stało: w miejsce Ludu Wybranego wszedł nowy Lud Boży - Kościół. Oczywiście nie cały Izrael został odrzucony, a jedynie ci, którzy nie chcieli uznać w Chrystusie Mesjasza i Zbawcy, to jest starsi i przywódcy ludu. Osoby zebrane spośród opłotków to ci, którzy na serio wzięli do swych serc zaproszenie Boże, którzy żyją wiarą i miłością, którzy na co dzień potwierdzają swym życiem wierność Bogu i Jego przykazaniom. To ci, którzy chcą żyć prawdą, stawiają Boga i sprawy Boże na pierwszym miejscu. Pośród zebranych na uczcie był też i ktoś, kto został z niej po prostu wyrzucony. Czyżby zawinił tylko tym, że był źle ubrany, że nie miał szaty godowej? Czyżby Chrystus w przypowieści miał na myśli sprawy zupełnie drugorzędne, zewnętrzne? Wydaje się, że nie. Szata godowa w znaczeniu biblijnym to nie tyle rodzaj ubioru, ile symbol nowego człowieka. Osoba bez szaty godowej przed­stawia człowieka, który znalazł się na uczcie nie będąc odno­wionym człowiekiem. Nie będąc odnowionym jest w dalszym ciągu przywiązany do zła, niechętny nawróceniu, daleki od Boga. Niemożliwą więc byłoby rzeczą, aby osoba wroga Bogu razem z Nim uczestniczyła w uczcie. W której grupie jestem? Poprzez Chrzest św. zostałem zapro­szony na ucztę, wezwany do świętowania razem z Bogiem. Jeśli sprawy materialne, moje plany są ważniejsze niż Boże zapro­szenie, wówczas nie różnię się niczym od gości z przypowieści, którzy postąpili podobnie wobec króla. Czy nie lepiej byłoby zo­stawić na chwilę codzienne sprawy, odłożyć na bok to, co nie jest najważniejsze, i znaleźć czas dla Boga? Może wtedy doświadczył­bym, jak to dobrze być blisko Stwórcy, jak dobrze gustować w Jego obecności? Może wtedy na serio rozpocząłbym powrót, nawrócenie i odwrócenie się od zła, o którym sam najlepiej wiem? „Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w człowieku. Le­piej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w książętach” (por. Ps 118,8-9) - mówi Psalmista. Pójdźmy więc na ucztę Pana, zebrani może gdzieś z rozstaj­nych dróg, ale chętni do przebywania przed obliczem Pana. Nie zapomnijmy zabrać szaty godowej, to jest łaski, która daje nam dostęp do Boga. Trzy kroki ku homilii, ks. Marek GilskiJednym z charakterystycznych terminów, które można spotkać w całej Księdze Mądrości, we wszystkich jej częściach, jest termin sprawiedliwość. W większości przypadków w pierwszych dwóch częściach księgi (Mdr 1–9) termin sprawiedliwy dotyczy człowieka, który doznaje prześladowań, którego życie jest w ręku Boga, choć w oczach ludzi bezbożnych doznaje wzgardy. więcej Co uczynić, aby nie być chwastem?, ks. Janusz MastalskiWracając do symboliki dzisiejszej Ewangelii, trzeba podkreślić, że chwasty nie tylko odbierają wodę innym roślinom, ale także zabierają im miejsce, w którym mogłyby normalnie rosnąć. W ludzkiej egzystencji oznacza to postawę człowieka, więcej Nie wyrywać chwastów, ks. Edward StaniekLudzka logika zmierza do oczyszczenia środowisk z ludzi złych. Boża logika wzywa do mądrego dojrzewania do świętości w bliskim sąsiedztwie złych. To jest jedna z form miłosierdzia Bożego. Dobrzy są nieustannie testowani przez bliską obecność zła więcej Poznaj swą historię i teraźniejszość!, ks. Kazimierz SkwierawskiJezus wzywa: „Kto ma uszy, niechaj słucha!” (Mt 13,43). Słuchajmy więc z wielką uwagą słów najwyższej wagi, bo dotyczą naszego życia i śmierci, a kulminują w zwrocie, od którego nasz Mistrz rozpoczął dziś nauczanie: „Królestwo niebieskie podobne więcej Cierpliwość, ks. Jan MachniakDzisiejsza Ewangelia, mówiąc o istnieniu zła i jego smutnym końcu, chce nas pouczyć, jak powinniśmy się zachować jako uczniowie Chrystusa. Na świecie istnieje zło. Jego ojcem jest Szatan, który jako pierwszy zbuntował się przeciw Bogu. Uczeń Chrystusa więcej

28 niedziela zwykła rok a